De buitenwereld ziet een perfect plaatje van jouw leven: een vrouw met een druk sociaal leven, leuke carrière en een mooi huis. Alles lijkt op rolletjes te lopen, toch?
Maar vanbinnen voel je een onrust en ontevredenheid die niet te verklaren is en steeds sterker wordt. Je voelt je gevangen in een routine die je verre van gelukkig maakt. Eindeloze twijfels en grote levensvragen zorgen voor chaos in je gedachten: 'Is dit nou alles?!'
En dan komt het schuldgevoel. Natuurlijk ben je dankbaar voor wat je hebt, maar hoe je leven er nu uitziet, het benauwd je en je voelt je niet écht gelukkig. Je kunt het simpelweg niet meer accepteren. Maar hoe je de shift kan maken naar wél gelukkig? Je hebt geen idee. Dus zet je dat masker weer op, plakt een glimlach op je gezicht, en duwt je twijfels en frustraties weer diep weg.
Tot nu.
Dus, blijf je de huidige situatie simpelweg accepteren? Laat je de onrust en chaos van gedachten z'n gang gaan? Hoe lang blijf je nog herinneringen aan een leven vol voldoening en avontuur uitstellen? Of geloof je ergens, diep van binnen, dat er meer mogelijk is?
Wat als je nu de vrijheid, het vertrouwen en jouw leven zou omarmen waar je zó naar verlangt? Ik ben ervan overtuigd dat het mogelijk is. Het is tijd om weer te luisteren naar je intuïtie, om krachtige keuzes te maken en een leven te creëren waar je vanuit je tenen van geniet. Geen maskers, geen schijn, gewoon jij. Waar wacht je nog op?
Hoewel ik volgens de maatschappij het perfecte plaatje leefde – had op m'n 21e een HBO papiertje op zak, rolde direct door in een bijpassende fulltime kantoorbaan en kocht datzelfde jaar een nieuwbouwhuis - voelde het voor mij eigenlijk allesbehalve perfect.
De jaren erna merkte ik steeds meer dat ik gek werd van de routine, voelde me gevangen door alle sociale verplichtingen en maatschappelijke verwachtingen en had totaal geen idee waar ik zelf nou eigenlijk écht gelukkig van werd. Constant vroeg ik mezelf af: stel ik me aan? Was dit nou eenmaal hoe het leven bedoelt is tot aan m’n pensioen? Moest ik gewoon dankbaar zijn voor wat ik allemaal heb, want het kan nog zoveel slechter?
Opzoek naar m’n eigen antwoorden vond ik niet alleen de innerlijke rust en het gevoel van vrijheid waar ik zo naar verlangde, maar ontdekte gaandeweg ook hoe ongelofelijk interessant ik menselijk gedrag vind. Waarom doen we wat we doen? En hoe kun je, met al die wetenschap, het zo leuk mogelijk voor jezelf maken? Je hebt tenslotte maar één leven, why not make the most of it?
Er is zoveel meer mogelijk dan je denkt.
Op verjaardag bij vrienden voel jij je steeds vaker de vreemde eend in de bijt. Lagen jullie voorheen helemaal op één lijn, lijkt dat tegenwoordig toch een tikkie anders te zijn.
Op verjaardag bij vrienden voel jij je steeds vaker de vreemde eend in de bijt. Lagen jullie voorheen helemaal op één lijn, lijkt dat tegenwoordig toch een tikkie anders te zijn.
De tip om ‘gewoon’ naar je hart te luisteren kun je inmiddels dromen, maar je hebt geen idee hoe je dat dan precies doet.
De tip om ‘gewoon’ naar je hart te luisteren kun je inmiddels dromen, maar je hebt geen idee hoe je dat dan precies doet.
Bij de vraag hoe het nou écht met je gaat, voel je een golf van emotie: frustratie én verlangen spoelen door je heen.
Bij de vraag hoe het nou écht met je gaat, voel je een golf van emotie: frustratie én verlangen spoelen door je heen.
Je werk gaat je prima af. Maar de taken, je collega's: als je heel eerlijk bent kan het je allemaal gestolen worden.
Je werk gaat je prima af. Maar de taken, je collega's: als je heel eerlijk bent kan het je allemaal gestolen worden.
Je hijst jezelf met moeite uit bed. Iedere week weer het zelfde. Het is alsof je gevangen zit in je eigen leven
Je hijst jezelf met moeite uit bed. Iedere week weer het zelfde. Het is alsof je gevangen zit in je eigen leven.
– Rainer Maria Rilke